Wel: negenennegentig procent van de hacking-scène's slaat nergens op.
Je kent het wel. Een hipster zit op een zijn keyboard te rammen alsof het een lieve lust is, al starend naar drie joekels van schermen terwijl er allerlei kleurrijke blauwplannen passeren. Maar het kan nog gekker, bijvoorbeeld de absurde hackingscène uit NCIS waar twee personages beiden hyperactief op eenzelfde toetsenbord zitten te tokkelen en er 101 pop-ups opduiken. Of een overheidsinstantie hacken terwijl je oraal wordt bevredigd: vraag maar aan Hugh Jackman in Swordfish.
Gelukkig zijn er nog series waar ze hun huiswerk wel goed hebben gedaan. Zo is er de fantastische serie Mr. Robot. Hier geen flitsende pop-ups met intruder alert terwijl er groene matrix-letters door het beeld schieten, maar realistische programmaatjes die gebruikt worden, naast het stukje social engineering. Denk maar aan softwarepakketjes als Kali Linux, Wget, Shellshock, John the Ripper, Canbus Hacking, Bluesniff,... Voor de leken onder ons kunnen dit evengoed bijzondere biernamen zijn, maar de nerds van de hacking-gemeenschap weten meteen over wat het gaat.
Alsook onderstaande professionele hacker die voor de gelegenheid eens een twintigtal overdreven hackingscènes uit Hollywood onder de loep neemt. Verrassend genoeg bevatten enkelen een kern van waarheid maar, die moeten al snel wijken voor een resem uitgelokte epileptische aanvallen van bits en bytes.
