Barbara Broccoli is nog steeds op zoek naar een acteur om de volgende James Bond te spelen. Zal ons salami wezen wie het wordt, zolang Bond-girls maar verzekerd blijven. Enfin, hoog tijd dus om de heetste exemplaren nog ‘ns op te lijsten.

Zo, dat is straffe taal van een straffe 59-jarige, kranige dame.

Op dat ogenblik kreeg Jan melding dat de vergadering van zijn baas gedaan was. Volgens hem zouden ze de horeca in België voor een maand sluiten. “Het zijn weer de Walen die ons dat opgelegd hebben”, zei hij nog. “Nog steeds slikken we hun dictaten.”

Toen we allemaal nog veel harder in ons kot moesten blijven dan vanaf volgende maandag, was er heel wat te doen rond prostituees. Zij waren misschien wel de grootste slachtoffers van allemaal: ze mochten niet meer werken, en de meesten hadden ook geen recht op een uitkering of een premie. Zij die stiekem toch verder peesden, die ontvingen zo’n tachtig telefoontjes per dag van hitsige heren. We hadden ook een gesprek met een meisje van lichte zeden dat herstellende was van corona, maar noodgedwongen toch mannen ontving. ‘t Strafste lockdownverhaal dat we hoorden, was van een escorte die ons liet weten dat ze in haar blote kont weer buiten vloog bij een klant. We vroegen ons al even af hoe het tegenwoordig met de dames in het vak zou zijn. En wie kranten leest, die weet dat er deze week ook nog andere journalisten waren die zich dat afvroegen. Soit, wij dus naar het Schipperskwartier. Ons avontuur begint in een café daar niet ver vandaan, nu ze nog mag. We zijn dan eigenlijk al een halve dag op trot, en de wederhelft belt om te vragen waar we zitten. “Ik ga dadelijk nog naar de meiskes van plezier hier”, zo zeg ik, bij nader inzicht iets te luid. Ik trek de aandacht van twee heren – blijkbaar goeie vrienden van mekaar – die een eindje van mij zitten. Wanneer het telefoontje met vrouwlief beëindigd is, spreekt één van de heren me aan. “Ik weet niet of dat zo’n goed idee is, naar de Mieke’s gaan. Sinds de corona hé, naaien die je waar je bij staat!” “Is dat niet de bedoeling?” antwoordt de grapjurk in mij. “Naaien, ‘t is toch hun beroep?”

Die wet laat wel een interessante achterdeur openstaan voor prinses Delphine en haar twee kinderen. In die wet staat immers artikel 9 dat bepaalt dat aan de leden van de koninklijke familie die geen dotatie ontvangen toch een vergoeding kan worden toegekend voor de uitoefening van prestaties van algemeen belang.

De sadistische George Mackenzie overleed in 1691, maar zijn geest slaat nog steeds geregeld iemand op de muil. Of grijpt, wanneer-ie in een geile bui is, een of andere vrouwelijke toerist bij de borsten.

Elke avond het licht uit. En dat zonder stroomtekort.

De laatste jaren ging de aandacht naar de juridische strijd van prinses Delphine, maar aangezien de Coburgs over een onbeheersbaar libido beschikken, moeten we de vraag stellen of er nog prinselijke bastaardjes rondlopen. Officieel had prins Alexander – oudste kind van Leopold III en Lilian Baels – geen kinderen. Maar klopt dat wel?In september 1961 […]

Op 27 november vindt in Antwerpen een nu al spraakmakend proces plaats. “Diplomaat” (lees: spion) Assadolah Assadi en 3 anderen staan er terecht wegens het beramen van een bomaanslag op de Iraanse oppositie in Frankrijk. Assadi maakt deel uit van het Iraanse ministerie voor Inlichtingen en Veiligheid en had als taak de oppositiegroepen in het […]