Inloggen

Log in of maak je account aan.

Wachtwoord vergeten? Registreren
Registreren
Wachtwoord vergeten

Wachtwoord vergeten? Voer je gebruikersnaam of e-mailadres in. Je ontvangt een link via e-mail om een nieuw wachtwoord in te stellen.

Registreren
Start Magazines Zoeken Shop Rubrieken

BVLeaks legt kernprobleem van belangrijkste media bloot

Stefan Lambrechts - 12-09-2020

Sinds begin september circuleren naaktbeelden van bekende Vlamingen. De belangrijkste media (MSM) beslisten in eerste instantie om te zwijgen over dit nieuws.

Het is opnieuw een illustratie van de agenda setting theorie. De grootste macht van de media is immers dat ze onderwerpen op de agenda kunnen zetten. Het impliceert ook dat ze kunnen beslissen om andere (even interessante) onderwerpen niét op de agenda te zetten. Deze agenda setting theorie is de beste theorie om de media te begrijpen. Onderzoekers kwamen er immers achter dat tijdens een politieke campagne de onderwerpen die de meeste aandacht krijgen van de traditionele media, ook als meest belangrijk worden beschouwd door de kiezers. Met andere woorden: de media bepalen voor een groot deel wat wij, het publiek, belangrijk vinden. McCombs & Shaw noemen dit effect het ‘agenda-setting effect’ en hun theorie is vervolgens besproken of getoetst in meer dan 400 studies.

De agenda setting theorie impliceert dus dat de media niet alleen de onderwerpen kiezen die behandeld worden, bijvoorbeeld tijdens een praatprogramma, ze bepalen ook de manier waarop het onderwerp behandeld wordt door de selectie van de praatgasten of experts.

Het incident met de drie naakte BV’s is overigens geen precedent. Lang geleden wisten alle journalisten dat twee heren samenwoonden en elkaar liefhadden. De lezers mochten het toen nog niet weten. Pas nadat beide heren zelf uit de kast kwamen, mochten de journalisten er iets over schrijven.

Volgens zanger Will Ferdy zijn er nog twee duo’s die dringend uit de kast moeten komen. Dat zullen ze echter niet doen. "Ze hebben de leugen te lang volgehouden", verklaart Ferdy het grote stilzwijgen. "Ik noem geen namen. Maar je zou ervan versteld staan hoeveel alom gerespecteerde hetero’s er in mijn branche een vriend op nahouden. En die zijn getrouwd en hebben kinderen, hé. Die outings zullen er echter nooit komen. Voor hen is er geen weg terug. Ze hebben de leugen te lang volgehouden. Als zij zich nu outen, zouden de mensen hen uitmaken voor dikke hypocrieten. En dan kunnen ze een kruis maken over hun carrière."

Een studente van me werkt als airhostess bij Jetair Fly. Ze zag ooit een bekende zanger op één van de vluchten, met een man. De zanger is al jaren getrouwd met een vrouw. Volgens haar konden de twee mannen het erg goed met elkaar vinden.

In het najaar van 2015 vind ik interessante informatie over een BV. Ik stel de info voor aan een journalist van een weekblad. Hij antwoordt dit: "Hmm, ik denk dat wij x wat stilzwijgen, maar ik vraag het na." Hierna komt er geen respons meer.

Een journalist van DPG: "Wij zijn veroordeeld in Vlaanderen tot samenwerken. Dat is het grote verschil met het buitenland, zoals Amerika, Engeland en zelfs Nederland. Daar heb je een veelvoud aan vedetten. Wij hebben één schuif met tien A-BV’s. Als we die afschieten, is het gedaan. (...) Het is gemakkelijker met C- en D-vedetten, maar dat zijn dan ook maar C- of D- vedetten. Daar gaan wij nooit meer kranten mee verkopen. Dus wij moeten scoren met de grote vedetten dus met die moet je samenwerken." Wie deze A-BV’s zijn, kan de burger zelf invullen. Het zijn de populairste schermgezichten.

Ik had enkele jaren daarvoor een stuk klaar over Belgen die een residentie hadden in Monaco. Omdat Eddy M. vermeld stond, kreeg ik het niet gepubliceerd in een tijdschrift waar een van de toplui nauwe banden heeft met de wielerwereld.

In een ander blad kreeg ik nul op het rekest voor een pittig stuk over een Vlaamse bimbo, omdat ze nogal close was met de hoofdredactrice en ook heel wat info spuide over haar collega-bimbo’s. Ze was ‘beschermd’ in dat blad. Een voormalige hoofdredacteur van een boekske: "Het gebeurt vaak dat BV’s roddelen over elkaar, dat is ons grote geluk. Ze klagen wel allemaal hé, over het feit dat er zoveel van hun privédingen lekken, maar ze zijn zelf wel de kampioenen in het verder vertellen van privédingen".

Tegelijk is er ook een obsessie van de boekskes voor bepaalde personen. Op een bepaald moment kreeg ik elke week een telefoontje van een blad met de vraag of ik geen info had, liefst financieel, over  - ik geef maar twee hypothetische voorbeelden - Astrid B. of Lesley P. Dat laatste fenomeen is wel vreemd. Als een BV een vennootschap heeft, en de jaarrekening wordt gepubliceerd, dan vind ik dat je daar over mag publiceren. Maar dat gebeurt een keer per jaar. En dan heeft het weinig zin om me elke week te bellen. Niet iedereen vindt overigens dat je die openbare gegevens mag publiceren. Toen mijn boek ‘De rinkelende kassa van de Vlaamse popmuziek’ verscheen, hoorde ik wel gemor bij sommigen die vonden dat ik de privacy van de artiesten schond.

Ik leerde mijn eigen kinderen – ze zijn ondertussen volwassen – dat ze erg voorzichtig moeten zijn als ze iets lezen of op tv bekijken. Er zijn immers zoveel truken van de foor dat we niet alles mogen geloven wat we lezen of zien. En ze moeten vooral letten op zaken die niet in het nieuws komen. Vandaag moet ik schrijven: we mogen niets geloven van wat we zien en horen, tot het tegendeel is bewezen.

(Thierry Debels)

 
 

Reacties

Resterende karakters 500
Nieuwsbrief Mis nooit meer het laatste nieuws, exclusieve aanbiedingen en boeiende verhalen van P-magazine! Schrijf je nu in voor onze nieuwsbrief en blijf altijd op de hoogte.
Zoeken