“De historisch lage rente van 0,11 procent is niet meer houdbaar.”
Dat zeggen experts. Men overweegt om naar het Nederlandse model van de nulrente te gaan.
In de praktijk betekent dit dat het je geld zal kosten om geld op de bank te hebben, omdat je nu eenmaal ook kosten moet betalen voor je rekening.
Als leek is het onmogelijk om het nog te begrijpen. Het gezond verstand moet vaak wijken voor de theorie. Theoretisch zou een lage rente de mensen afschrikken om nog langer te sparen. In de realiteit blijven we gewoon verder sparen: er staat op dit moment zo’n 270 miljard euro op onze spaarrekeningen. Dat is geld dat niet rolt. En geld dat niet rolt, kost geld: ongeveer 7 miljard minder aan koopkracht.
Je zou kunnen stellen dat de banken eigenlijk klagen omdat ze ‘teveel’ geld hebben. De Belgen sparen te veel.
Want wij Belgen zijn bang: bang voor ons pensioen, bang van de doemberichten in de media, bang dat door de vergrijzing de overheid niet meer rond zalkomen, bang van een onbestuurbaar en politiek onstabiel land, bang om te leven.
Is een nog lagere rente dan wel een goed idee? Of bereiken we daarmee het omgekeerde van wat we willen? We gaan niet méér uitgeven, maar nog meer potten en creëren dus een overheid met nog meer schulden.
Meer is dus minder.
