Een van de merkwaardige vaststellingen is dat de socialisten de bondgenoten van de monarchie geworden zijn. Dat is ooit anders geweest. Socialisten zijn immers per definitie republikeinen. In de periode van Leopold II en Albert I fulminerden de linksen regelmatig tegen de monarchie. Af en toe vloog een linkse journalist zelfs in de gevangenis.
Leopold III moest zelfs de kroon doorgeven aan zijn oudste zoon Boudewijn door het verzet van links. En dan was het gedaan. Er werd een pact gesloten door Laken met links. Elio Di Rupo werd zelfs goede vrienden met Albert II en wie Conner op zijn dure sportschoenen bij Filip zag, weet dat het protest niet van links zal komen.
Johan Anthierens schreef het al midden de jaren tachtig in zijn smaadschrift Het Belgische domdenken.
“Het verweer tegen het ontwaken van Laken zal niet uit de rode hoek komen. In 1985 vierden de socialisten hun eeuwfeest. Dat deden ze onder andere met een expositie van die naam, ‘Honderd jaar socialisme’, in de hoofdstad te bezichtigen van 22 maart tot 20 april."
"Toen ook koning Boudewijn belangstelling toonde, renden de initiatiefnemers door hun schepping met de paniekkreet drie voor koning Leopold III onwelvallige affiches (‘de koningskwestie’) te verwijderen. De koningskwestie was een revolutionair moment, roemrijk voor het socialisme. Men heeft toen de democratie gered door de sjah van België een voet dwars te zetten, een verlicht despoot vergulde rust op te leggen."
"Vijfendertig jaar later is in het rijk alles rustig en haast een geciviliseerde socialistische beweging zich om het verleden uit te vlakken en blinde vlekken aan de geschiedenis toe te voegen. Om een koningszoon niet te vergrammen. Voor Vlaanderen pakte het jubilerend socialisme uit met een mooie slogan: ‘De Rode Verleiding’. Rode Verlakking is ook toepasselijk."
